بیرون نرو، ولی بیرون برو

اما «هوفمن دوژَردَن» که این ساختمان را این شکلی ساخته برای این کار مهارت کافی داشته، شاید هم خیلی بیشتر از کافی! این ساختمان، ویلایی است در میان طبیعت بکر و آرام جنگلی در «بلوئه‌مِندال» هلند و هوفمن دو ژَردَن ساختمانش را این‌طوری ساخته تا کسی که در آن زندگی می‌کند احساس کند از طبیعت بیرون از خانه جدا نیست.

او ساختمان را به‌شکل ترکیبی از چند مکعب طراحی کرده که نسبت به‌هم چرخیده و زاویه‌های مختلفی با هم ساخته‌اند. هوفمن این زاویه‌ها را متناسب با طبیعت جنگل محاسبه کرده، طوری که هر طبقه بهترین زاویه دید را نسبت به جنگل داشته باشد:

اگر در طبقه همکف این ساختمان باشی، می‌توانی خرگوش‌هایی را ببینی که این‌طرف و آن‌طرف می‌دوند؛ اگر بروی یک طبقه بالاتر، می‌بینی که درخت‌ها درست جلوی چشمانت هستند و می‌توانی مدت‌ها بنشینی و سنجاب‌های شیطانی را تماشا کنی که روی شاخه‌ها ورجه‌وورجه می‌کنند یا پرنده‌هایی که برای جوجه‌های منتظر در لانه‌هایشان غذا می‌آورند؛ اگر باز یک طبقه بالاتر بروی، دیگر لابه‌لای شاخه‌ها را نمی‌بینی، برای این که از آنها بالاتر قرار گرفته‌ای، در عوض آسمان آبی بی‌کران را می‌بینی و پرنده‌هایی که در حال پروازند.

دوژردن با این شکل طراحی و قرار دادن پنجره‌های بزرگ، ارتباط بصری داخل این ویلا را با طبیعت بیرونش به‌بیشترین مقدار ممکن رسانده، اما همین‌جا کارش را تمام نکرده. کسی که در این ویلا زندگی می‌کند نه فقط می‌‌تواند با نگاه کردن با جنگل ارتباط برقرار کند، بلکه می‌‌تواند بدون این‌که از ساختمان بیرون برود، مستقیماً با بیرون از ساختمان در ارتباط باشد! چه‌طوری؟ دو ژردن با جدا کردن این حجم‌ها از همدیگر کاری کرده که سقف هرکدام برای حجم بالاسرش مثل یک بالکن باشد.